"ဆရာရယ္..ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေနာက္တစ္ခါလာျပဖုိ႔ရက္ခ်ိန္းကိုႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနမွခြာခ်ိန္းေပးပါလား..
ကြ်န္မခရီးစရိတ္မတတ္ႏုိင္လို႔ပါ...."
ၾကားလုိက္ရေသာစကားသံေၾကာင့္ကြ်န္မအသံလာရာသို႔လွမ္းၾကည္႔လိုက္မိသည္.
လူပံုပိန္ပိန္ပါးပါး အ၀တ္အစားခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ဆံပင္မ်ားကိုေတာ့အေျပာင္ဖီးသင္လ်က္..
ရာဘာဖိနပ္ေနာက္ပိတ္မရွိေတာ့ေသာ.. ေလာကဓံေၾကာင့္အသက္မည္မွ်ရွိမည္ကို
မခန္႔မွန္းႏုိင္ေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္....
ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုၾကည္႔ရသည္မွာ အာဟာရျပည့္စံုဟန္မတူ...လက္မ်ားကပိန္လွီလ်က္..
မ်က္ႏွာမွာသိသာစြာေခ်ာင္က်လ်က္..ေလာကရဲ႔အထုအေထာင္းကိုဘယ္ေလာက္ထိခံခဲ့ရသည္မသိ..
ေျခေထာက္ေတြလက္ေတြမွာအသားမာေတြဗရပြနဲ႔...ဒါေပမဲ့သူ႔မ်က္လံုး..သူ႔မ်က္လံုးေတြကေတာ့
သိပ္ေတာက္ပလြန္းသည္...နင္လားဟဲ့ေလာကဓံဟု စိန္ေခၚေနသည္႔ မ်က္လံုးမ်ိဳး....
ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုစိတ္၀င္စားသျဖင့္ကြ်န္မသူ႔အနားတိုးကပ္ျပီးသြားၾကည္႔မိသည္.
ဘာေရာဂါမ်ားျဖစ္သလဲ..ဒီေန႔တြက္သူ႔ကိုဘာကုသေပးသလဲေပါ့...
ျဖစ္တဲ့ေရာဂါကေမးရိုးက်ိဳးတာ...ကြ်န္မတို႔ဆီမွာေမးရိုးက်ိဳးလူနာေတြေပါသည္..
မ်ားေသာအားျဖင့္ကေတာ့ဆုိင္ကယ္တုိက္မိလို႔က်ိဳးတာ..ရန္ျဖစ္လို႔က်ိဳးတာ..စသည္ျဖင့္ေပါ့..
ေမးရိုးက်ဳိးတယ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့တစ္ျခားအရိုးက်ိဳးသလိုပါပဲ..မတူတာတစ္ခုကေတာ့
တစ္ျခား လက္ ေျခအရိုးက်ိဳးရင္ေက်ာက္ပတ္တီးကိုင္ရသလိုပဲ..ေမးရိုးက်ိဳးတာကိုလည္း
(ထံုေဆး လိုအပ္ရင္ေမ့ေဆးသံုးျပီး)က်ိဳးလို႔လြဲသြားတဲ့ေမးရိုးကိုခြဲခန္းထဲမွာျပန္တည္႔..
တည္႔ထားတဲ့အရိုးကိုမလွဳပ္ေအာင္အေပၚေအာက္သြားၾကားထဲကေနနန္းၾကိဳးေတြထည္႔ျပီးတုပ္ေပါ့..
.ဒီလိုကုသမွဳခံေနတုန္းလူနာရွင္က အားရွိတဲ့အရည္ပဲေသာက္ရတာပါ..
ဘာမွလည္းစားလို႔မွမရပဲကို......တစ္လခြဲရွိရင္ဆရာ၀န္ကျပန္ၾကည္႔..နန္းၾကိဳးကိုျဖဳတ္သင့္ရင္ျဖဳတ္..
ေမးရိုးမဆက္ေသးဘူးထင္ရင္လည္းဆက္ထား..ျပီးရင္တစ္ပတ္တစ္ခါ..တစ္လတစ္ခါေခၚၾကည္႔ေပါ့...
ဒီအမ်ိဳးသမီးကအဲ့လိုေမးရိုးက်ိဳးလုိ႔ျပန္ဆက္ျပီး နန္းၾကိဳးေတြေျဖတဲ့ေန႔ေပါ့....
ဆရာကနက္ျဖန္တစ္ရက္ျပန္လာျပျပီး ေနာက္တစ္ပတ္ျပခိုင္းတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ဘက္ကခရီးစရိတ္မတတ္ႏုိင္လုိ႔
ႏွစ္ပတ္ျခားမွ ျပန္လာလို႔မရဘူးလား ေမးေနတာပါ...
ကြ်န္မသူ႔အနားကိုတုိးကပ္သြားျပီး စပ္စုတတ္သူတစ္ေယာက္ပီပီေမးလ္ုိက္မိတယ္..
"အမ ဘယ္ကလာတာလဲ အသက္ကေရာဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ.."
"ဆရာမရယ္..ကြ်န္မက မေကြးတုိင္းဘက္ကရြာကလာတာပါ..၂၆ႏွစ္ရွိပါျပီ.."
၂၆ ႏွစ္..၂၆ႏွစ္ဆုိပါ့လား..ကြ်န္မထက္တစ္ႏွစ္ပဲၾကီးတာပဲ..ၾကည္႔စမ္း..
၂၆ႏွစ္ဆုိတဲ့ရုပ္က ဘာလို႔မ်ားအဲ့ေလာက္အိုဇာရတာပါလိမ့္...
"အမ ေမးရိုးက်ိဳးတာကဘာျဖစ္လို႔လဲ..ဆုိင္ကယ္တုိက္မိလို႔လား.."
"မဟုတ္ပါဘူးဆရာမရယ္..ေယာက္်ားကထိုးလို႔ ေမးရိုးက်ိဳးတာပါ...
ကြ်န္မမွာ သားသမီးသံုးေယာက္ရွိပါတယ္..ကြ်န္မကအမွိဳက္ပံုေတြကေန အမွိဳက္ေကာက္တာပါ..
ေယာက္်ားကျမင္းလွည္းေမာင္းတာ..ကေလးေတြနဲ႔ကြ်န္မကိုက် ရွာမေကြ်းဘဲမယားငယ္က်ယူထားတယ္..
ယူတာကယူပါေစ..ကြ်န္မကျပတ္ျပီးသား..ဒီကေလးသံုးေယာက္ကို သူရွာမေကြ်းလဲ ကြ်န္မရွာေကြ်းႏုိင္တယ္..
ရန္ျဖစ္ရတာက ညညမူးလာျပီဆို (ကန္ေတာ့ပါရဲ႔ဆရာမရယ္)..ကြ်န္မကိုလံုခ်ည္လာလာလွန္တယ္..
ကြ်န္မကရြံလြန္းလုိ႔ သူ႔ကိုျငင္းဆန္မိရာကေန ကြ်န္မကိုဆြဲထုိုးေတာ့တာပါပဲ ဆရာမရယ္"...
"ျဖစ္မွျဖစ္ရေလအမရယ္...ေနာက္တစ္ခါအဲ့ေယာက္်ားလာရင္လည္းမေပါင္းနဲ႔သိလားအမ..
အမကိုႏွိပ္စက္ဦးမွာပဲ"..မေနႏုိင္စြာ ကြ်န္မ မ၀င္သင့္ေသာၾကားတစ္ၾကားသုိ႔၀င္လုိက္မိေလသည္...
"မေပါင္းပါဘူးဆရာမရယ္..ခုလည္းကြ်န္မကဒီလိုျဖစ္ေတာ့အၾကီးႏွစ္ေယာက္ကိုရပ္ကြက္ကေကြ်းေမြးထားေပးတာ..
အငယ္ေလးကလည္းခုမွႏွစ္လရွိေသးတယ္..၀မ္းေလွ်ာလို႔ေဆးရံုမွာ..ညညေတြမအိပ္ရတာကိုေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ
ဆရာမရယ္"..
"ကေလးကဘာျဖစ္လို႔ေဆးရံုတက္ေနရတာလဲအမရဲ႔"..
"ကြ်န္မကအစာေရစာမျပည္႔၀ေတာ့ႏုိ႔မထြက္ဘူးေလ..ဒီေတာ့တစ္ရာတန္ႏုိ္႔မွဳန္႔ေလးတစ္ထုပ္၀ယ္..
ကေလးကိုအရင္တုိက္..ကြ်န္မက သူက်န္တဲ့ႏုိ႔ေလး ဆက္ေသာက္ေပါ့...ႏုိ႔မွဳန္႔မေကာင္းတာေတြတုိက္မိလို႔လားမသိဘူး
ကေလးက၀မ္းေလွ်ာလိုက္တာဆရာမရယ္..ေဆးရံုေရာက္လို႔အသက္မွီတာကံေကာင္း"...
ထိုအမ်ိဳးသမီးစကားေတြနားေထာင္ရင္း ကြ်န္မ သက္ျပင္းခ်မိသည္..ဘ၀ေတြ.ဘ၀ေတြ..
ဘ၀ေတြဘာလုိ႔မ်ားဒီေလာက္ျခားနားရပါလိမ့္....
"အမဒီကေရွ႔ေလွ်ာက္အစာ၀၀စားေနာ္..သိလား...အမအသက္ရွင္ေနမွအမသားသမီးေလးေတြ
အသက္ရွင္မွာ"...
ေျပာမဲ့သာေျပာလုိက္ရသည္..အမွိဳက္ပံုနားေနသူအဖို႔ အမွိဳက္ေကာက္ရသူအဖုိ႔ ဘယ္မွာအစာေကာင္းေကာင္း
စားႏုိ္င္မည္နည္း...
"အမခုေရာလက္ထဲဘယ္ေလာက္ပါလာလဲ...အျပန္ခရီးစရိတ္ေရာ ရွိရဲ႔လား"..
"လက္ထဲေတာ့ ခုနစ္ေထာင့္ငါးရာေလာက္ရွိပါေသးတယ္..ကားခက ေလးေထာင့္ငါးရာ..ႏွစ္ပတ္စာတြက္
ေဆး၀ယ္ရမွာက ႏွစ္ေထာင္ေလာက္က်မယ္ဆုိေတာ့ လက္ထဲတစ္ေထာင္ေတာ့က်န္ပါေသးတယ္..
ေန႔လည္စာတြက္ဆန္ျပဳတ္တစ္ရာတန္တစ္ပြဲဆုိ ကြ်န္မက ၀ပါျပီ"...
ဆန္ျပဳတ္တစ္ရာတန္တစ္ပြဲတဲ့..ပံုမွန္ေျပာလိုက္ေသာစကားသံဆိုေပမဲ့နားေထာင္လိုက္ရသူကြ်န္မအဖို႔
ရင္၀ကိုစီးကန္လုိက္သလိုပါပဲ...ကြ်န္မအတြက္တစ္ေထာင္ဆုိတာအေသးသံုးေပမဲ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးအဖို႔ေတာ့
ႏွစ္ရက္သံုးရက္စာ ထမင္းဖိုးပါလား...ကြ်န္မေခါင္းကိုအပူတျပင္းအလုပ္ေပးမိသည္...
သူ႔ကိုငါဘာကူညီရပါ့မလဲ...ကြ်န္မအိတ္ထဲဒီေန႔ပိုက္ဆံသိပ္ပါမလာ..ငါးေထာင္ပဲပါသည္...
ဘာမ်ားေပးရမလဲ..အိမ္မွာဆိုလွ်င္ေတာ့ကြ်န္မမ၀တ္ေတာ့ေသာ အ၀တ္အစားေဟာင္းမ်ားေပးမိမည္..
အိမ္မွာရွိေသာ မုန္႔မ်ားေပးမိမည္..ခုေတာ့ေဆးရံုမွာဆိုေတာ့..ဒီေန႔မွပိုက္ဆံမ်ားမ်ားထည္႔မလာေသာ
ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မအျပစ္တင္မိသည္..အမွန္ကေတာ့ထည္႔မလာတာမဟုတ္..လကုန္ခါနီးဆိုေတာ့လည္းကြ်န္မလက္ထဲ
သံုးစရာပိုက္ဆံသိပ္မရွိေတာ့...ဒါနဲ႔ေခါင္းကလည္းစဥ္းစားတြက္ခ်က္ရင္းလူက အိတ္ေတြထည္႔ထားရာ ေလာ့ကာ နား
သြားျပီးပိုက္ဆံထုတ္မိသည္..ေအာ္.ေလာ့ကာထဲမွာေကာ္ဖီမစ္ထုတ္ေတြပါလား..ဟိုေန႔ကလူနာေပးသြားတဲ့
ေကာ္ဖီမစ္ဆယ္ထုတ္ေလာက္ရွိသည္...အိပ္ခ်င္ရင္ေသာက္ရေအာင္ကြ်န္မေလာ့ကာထဲထည္႔ထားခဲ့တာ..
ဒီေကာ္ဖီမစ္အားလံုးကိုအိတ္ကေလးနဲ႔ထုပ္...ျပီးေတာ့လက္ထဲရွိတဲ့ငါးေထာင္ထဲကေနသံုးေထာင္ကိုထုတ္ျပီး
ထုိအမ်ိဳးသမီးကိုေပးလိုက္သည္..
"အမေရာ့...ကြ်န္မမွာလည္းဒါပဲရွိလို႔...ေကာ္ဖီမစ္ကတစ္ျခားအိုဗာတင္းမုိင္လုိတုိ႔ေလာက္ေတာ့အားမျဖစ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ..
ဒါေပမဲ့ေသာက္စရာမရွိတာထက္စာရင္ ေကာ္ဖီေသာက္စရာရွိတာက ပိုေကာင္းလားလို႔ပါ..ျပီးေတာ့ဒါကခရီးစရိတ္သံုးေထာင္..
အမအားရွိတာ၀ယ္စားးးႏြားႏုိ႔ေတြဘာေတြ၀ယ္ေသာက္..သိလားအမ"..
ကြ်န္မသူ႔လက္တစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္းေပးလိုက္ေတာ့ ခုနကေတာက္ပေနေသာမ်က္၀န္းေတြ
ခ်က္ခ်င္းမ်က္ရည္လည္လာသည္..သူ႔ကိုကုသေပးေနေသာထုိင္ခံုေပၚကခ်က္ျခင္းဆင္းထိုင္ခ်ျပီး
ကြ်န္မကိုကန္ေတာ့သည္..မထင္မွတ္ထားေသာအျပဳအမူေၾကာင့္ကြ်န္မဘာလုပ္ရမွန္းမသိ...
ျပီးမွအသက္၀င္လာျပီးကြ်န္မပါသူနဲ႔တူတူထုိင္ခ်လ်က္..
"မကန္ေတာ့ပါနဲ႔အမရယ္..ကြ်န္မက အမထက္အသက္ငယ္ပါတယ္..ကြ်န္မငရဲေတြၾကီးကုန္ပါ့မယ္...
မလုပ္ပါနဲ"႔...ေျပာျပာဆုိဆိုနဲ႔ကြ်န္မသူ႔လက္ကိုအတင္းဆြဲထူထခိုင္းလုိက္ေတာ့..
သူ႔မ်က္ႏွာမွာမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ပါလား......
...............................................................................................................................
ထုိေန႔ကေဆးရံုမွအျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးကြ်န္မစိတ္ေတြေပါ့ပါးေနသည္...
ဘာကိုပဲျမင္လုိက္ျမင္လုိက္ ျမင္သမွ်အရာအားလံုးကလွပေနသည္....
ကြ်န္မျပဳလုိက္ေသာကုသိုလ္ေလးတစ္ခု...တကယ္ေျပာရလွ်င္ဘာမွေျပာပေလာက္တာမဟုတ္ေသာကုသိုလ္ေလးတစ္ခု..
ဒီကုသိုလ္ေလးကိုပဲ ေတြးရင္းေတြးရင္းကြ်န္မပီတိျဖစ္မိသည္...
...........................................................................................................................
ထုိေန႔ကကြ်န္မ ထမင္းစားမေကာင္းပါ..
ဟင္းမေကာင္း၍မဟုတ္...
ပီတိကိုစားေနသျဖင့္ ဆာေလာင္မွဳ မရွိ ျခင္းမွ်သာ........
(ဟန္နာ စႏိုး)
No comments:
Post a Comment