ပုထုဇဥ္
မိုးယံတစ္ေယာက္ ဒီညအေတာ္ေထြေနသည္..ညေနကတည္းကမိုးေအးေအးႏွင့္
ေသာက္ေနသည္မွာ ခုဆို ညကိုးနာရီထိုးေတာ့မည္...တစ္ေယာက္တည္းေသာက္ရ
သည္ကလည္း ၾကာေတာ့ပ်င္းလာျပီ....ဒီအခ်ိန္မွ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း
လွမ္းမေခၚခ်င္ေတာ့..ညမိုးခ်ဳပ္ဆိုေတာ့ သူတုိ႔မိန္းမေတြက လႊတ္မွာမဟုတ္မွန္း
သူသိသည္...မိန္းမဆိုမွ သူ႔မိန္းမ ၀ါ၀ါ ကိုသတိရလာသည္...မိန္းမနဲ႔ကလည္း ညားပါျပီ
ဆုိကတည္းက အလုပ္တာ၀န္ေတြႏွင့္ တစ္ေနရာဆီခြဲေနရသည္...ႏွစ္လေလာက္ေနမွ
မိန္းမႏွင့္ တစ္ခါေလာက္သာေတြ႔ရသည္...ႏွစ္ေယာက္လံုးက အစိုးရ၀န္ထမ္း
ေတြဆိုေတာ့လည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္တင္လို႔မရ....
ေသာက္ထားသည္႔အရွိန္ေလးနဲ႔ မိန္းမကိုသတိရတဲံ့စိတ္တုိ႔ေပါင္းျပီး
မိုးယံတစ္ေယာက္ စိတ္ထဲက တစ္စံုတစ္ခုကို ေတာင့္တလာသည္....
ညကိုးနာရီပဲရွိေသးတာဆိုေတာ့ ထပ္ေသာက္လုိ႔လည္းရေအာင္..
ေကာင္မေလးေတြရဲ႔အလွအပေတြလည္း ခံစားလို႔ရေအာင္..ငါဆုိင္ကိုသြားမွပဲ...
ေျပာရင္း ဂိုေဒါင္ထဲမွာသိမ္းထားေသာ ကားကိုထုတ္လ်က္ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္
ဆုိင္သို႔ ေမာင္းလာခဲ့ေလသည္......
ထြန္းထားေသာ မွဳန္ပ်ပ်အလင္းေရာင္မ်ား...စည္းခ်က္ညီညီကခုန္ေနေသာ
မိန္းကေလးမ်ား...သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေတးသီခ်င္းမ်ား ၾကားမွာ
မိုးယံတစ္ေယာက္ စိတ္ေတြလွဳပ္ရွားေနသည္...မိုးယံဒီလိုဆိုင္မ်ိဳးသို႔
ေတာ္ရံုတန္ရံုမလာ..လာခဲသည္...ကိုယ္လုပ္ေနေသာ အလုပ္တစ္ခုႏွင့္
ဒီလိုဆိုင္မ်ိဳးႏွင့္ မအပ္စပ္ဘူးဟု ယူဆထားသည္႔အတြက္ မလာျဖစ္..
ဒီေန႔က်မွ စိတ္ရူးေပါက္ျပီးတစ္ေယာက္တည္း ထြက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္..
"အစ္ကို..ကြ်န္မ အရက္ငွဲ႔ေပးမယ္ေလ"...
အသံၾကားေတာ့မွ သူ႔ေဘးမွာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္
ထိုင္ေနမွန္း သတိထားမိသည္...ေကာင္မေလးအသံကခ်ိဳသာလြန္းလွသည္...
ဆံပင္အေျဖာင့္အရွည္ေလးႏွင့္..ဂါ၀န္အတိုေလးကို၀တ္ထားသည္....
တူမအရြယ္ေလာက္ရွိေသာ ကေလးမေလးက အစ္ကို လို႔ခြ်ဲခြ်ဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ေခၚလိုက္သံကို
သူသေဘာက်လွသည္...ေကာင္မေလးငွဲ႔ေပးတဲ့ အရက္ကိုေသာက္ရင္း
ေကာင္မေလးကို ရႊန္းရႊန္းစားစားၾကည္႔မိသည္...ခ်စ္စရာေကာင္းလုိက္တာ..
မ်က္လံုးေလးေတြကလည္း စိုလို႔ လက္လို႔...ၾကည္႔ရင္း ေကာင္မေလးကို
သူျမင္ဖူးသည္ဟု စိတ္ထဲတြင္ထင္မိသည္...ေသခ်ာၾကည္႔ျပန္ေတာ့လည္း
မမွတ္မိ...ငါမူးေနတာလို႔ အျမင္ေတြေ၀၀ါးေနတာေနမွာပါလုိ႔ပဲ ေတြးလိုက္မိသည္..
ေျပာရင္းေကာင္မေလးကသူ႔ေပါင္ေပၚတက္ထုိင္သည္...သူ႔နားနားကိုကပ္လ်က္
တစ္စံုတစ္ခုကိုတီးတိုးေျပာသည္...မိုးယံမ်က္လံုးတုိ႔အေရာင္လက္သြားလ်က္
ေကာင္မေလးကိုဖက္ထားလုိက္မိသည္...
...............................................................................................
ပိုေမွာင္ေနေသာအခန္းတစ္ခုထဲတြင္ မိုးယံႏွင့္ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္တည္း
ရွိေနသည္....မိုးယံရဲ႔ ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းေပၚမွာ ေကာင္မေလးက
အိပ္ေပ်ာ္လ်က္......မနက္လင္းေတာ့မည္..ေရာင္နီလာေတာ့မည္...
ေရာင္နီလာမွ သူမျပန္ခ်င္...သူ႔၀န္ထမ္းအိမ္ရာကို အလင္းေရာင္မလာခင္
အေရာက္သြားမွျဖစ္မည္....ေကာင္မေလးကိုလည္းသူ႔တာ၀န္အတြက္
အဖိုးအခေပးရမည္...ထုိ႔ေၾကာင့္အျပစ္ကင္းစြာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကို
သူႏွိဳးလုိက္သည္.....
"မိန္းကေလးး..ထ..ထေတာ့ေလ....
ပိုက္ဆံရွင္းျပီး ျပန္ေတာ့မယ္"....
အိပ္မွဳန္စံုမႊားႏွင့္ မ်က္လံုးေလးကိုပြတ္လ်က္ မိန္းကေလး ထလာသည္...
"ရွင္.အဖိုးအခလား....မယူပါဘူးဆရာ....ဆရာက ေက်ာင္းမွာဆို သမီးရဲ႔
ဆရာပဲ....ဆရာ၀င္လာကတည္းက ဆရာမွန္းသမီးသိပါတယ္...
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဆရာမေခၚဘဲ ဆရာ့နားသမီးလာေနတာပါ...
ဆရာသမီးကို မမွတ္မိေလာက္ဘူးလို႔လဲ သမီးသိျပီးသားပါ..
အစကတည္းက ပိုက္ဆံယူဖို႔ စိတ္ကူးမရွိပါဘူး....ဆရာ့ကိုေက်းဇူးဆပ္
တယ္လို႔႔ပဲ သေဘာထားေပးပါဆရာ....ဒါစာေမးပြဲအေအာင္ေပးေစခ်င္လို႔
လုပ္တာလည္းမဟုတ္ပါဘူးေနာ္ဆရာ....ဒီလိုေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရတာကိုပဲ
သမီးကေက်နပ္ေနတာပါ.......
သမီးဒီအလုပ္လုပ္တာကလည္း မိသားစု အေျခအေနအရေပါ့ဆရာရယ္"....
"ေရာ့ ဆရာ..ဒါဆရာ့ကားေသာ့..မေန႔ကမူးျပီးက်ေနရစ္ခဲ့လို႔ သမီးသိမ္းေပးထားတာ..
သမီးသြားျပီေနာ္ဆရာ"......
မိုးယံတစ္ေယာက္ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့...အေသာက္လြန္ျပီး
ေခါင္းကိုက္ခဲေနတာေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိ.....နဂိုကတိတ္ဆိတ္ေသာ
အခန္းဟာ ခုပိုျပီးတိတ္ဆိတ္လ်က္......စိတ္အစဥ္က စာသင္ခန္းဆီသို႔...
မွတ္မိျပီ....ဆံပင္ရွည္ေလးကိုအျမဲစုစည္းထားတတ္တဲ့ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္း
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္..စာသင္ရင္းနဲ႔သူ႔ကိုစူးစိုက္စြာၾကည္႔ေနတတ္တဲ့
ငါးတန္းေျမာက္ထုိင္ခံုမွာထုိင္တဲ့ေကာင္မေလး...ဘယ္သူ႔ကိုအျပစ္တင္ရမလဲ
သူမသိ..မေန႔ကမွ ထူးဆန္းစြာ ေတာင့္တမိတဲ့ သူ႔စိတ္ကိုလား..
စီးပြားေရးမေျပလည္လို႔ ဒီမွာအလုပ္လာလုပ္တဲ့ မိန္းကေလးကိုလား..
၀ဋ္ေၾကြးရွိလို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေတြ႔ဆံုခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့
ကံတရားကိုလား.....မသိေတာ့..မသိေတာ့..ဘာကိုမွ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့....
.....................................................................................
...................................................................................
ေက်ာင္းဖြင့္သည္႔ေန႔မွာေတာ့ ဆရာမိုးယံတစ္ေယာက္
ေလးကန္ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ စာသင္ခန္းဆီသို႔...............
(လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္ခန္႔ကၾကားဖူးေသာအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို
ျပန္ေရးထားျခင္းမွ်သာ..ဒီထဲတြင္ပါ၀င္ေသာ နာမည္မ်ားသည္
က်ေနာ္၏စိတ္ကူးယဥ္နာမည္မ်ားသာျဖစ္ပါေၾကာင္း.....)
No comments:
Post a Comment