ခ်စ္မိသည္႔ ထိုခဏ
"ကိုကို...ကိုကို သဲေလးကိုခ်စ္လားဟင္"...
က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲတြင္ေခါင္းေလးမွီလ်က္အေနအထားႏွင့္ မ်က္လံုးေလးအေပၚသို႔၀င္ၾကည္႔ကာ
ေမးလိုက္သံကိုၾကားလုိက္ရသည္....
"ခ်စ္တာေပ့ါ..သည္းေလးရယ္..ခ်စ္လို႔ပဲ ကိုကိုခု သဲေလးနား ေနေနတာပဲမလား"..
"ဟုတ္လို႔လားကိုကိုရယ္...ကိုကိုကေနာက္ႏွစ္ဆို ဆရာ၀န္ျဖစ္ေတာ့မဲ့ ေဆးေက်ာင္းသား
တစ္ေယာက္...သဲေလးကဘာပညာမွလည္းမတတ္ဘူး..
အဆိုးဆံုးကေတာ့ သဲေလးက အရက္ဆုိင္ကစင္ျမင့္ထက္မွာေယာက္်ားသားေတြကို
သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖရတဲ့ အဆုိေတာ္
တကယ္ေတာ့သဲေလးနဲ႔ ကိုကို့ဘ၀ကမုိးနဲ႔ေျမၾကီးလုိကြာျခားပါတယ္ ကိုကိုရယ္".....
"ေတာ္ေတာ့..သဲေလး..ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့..ကိုကိုမၾကားခ်င္ဆံုးကဒီစကားေတြပဲ..
ကိုကို သဲေလးကိုခ်စ္တယ္...သဲေလးကိုလည္းယံုတယ္......ကိုကိုဆရာ၀န္ျဖစ္ရင္
သဲေလးကိုပဲယူမယ္....သဲေလးအဆုိေတာ္လုပ္တယ္ဆုိတာကလည္းသဲေလး
မိသားစုအရလုပ္တယ္ဆိုတာ ကိုကိုသိျပီးသား...ျပီးေတာ့ဒီလိုအဆိုေတာ္ျဖစ္လို႔လည္း
သဲေလးနဲ႔ကိုကို လာေတြ႔ရတာပဲေလ...အိုကြာ...သဲေလးဆီက၀မ္းနညး္တဲ့စကားသံေတြ
ဘာဆိုဘာမွကိုမၾကားခ်င္တာ...ေတာ္ျပီေနာ္..ကိုကိုတုိ႔ရဲ႔တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြကို
ဒီလိုမျဖဳန္းပစ္ၾကစို႔နဲ႔"....
ဟုေျပာလ်က္ ရင္ခြင္ထဲတြင္ကႏြဲ႔ကလ်ေလးမွီေနေသာ သဲေလးကို တအားဖက္ထားလုိက္
မိေလသည္...
.........................................................................................................
ဘီယာဆုိင္တြင္သီခ်င္းဆုိေသာေကာင္မေလးနဲ႔ ဘီယာလာေသာက္တတ္ေသာ
က်ေနာ္တုိ႔ ခ်စ္ခင္မိျခင္းကေတာ့ထူးဆန္းမည္မထင္ပါ။
မထူးဆန္းသည္႔ထဲမွ ထူးဆန္းတာတစ္ခုကေတာ့ သဲေလးကိုက်ေနာ္တကယ္
ခ်စ္မိျခင္းပါ...မိသားစုအေျခအေနအရ သီခ်င္းဆိုေနရေသာ သဲေလးဘ၀ကို
ျမင္ရၾကားရသည္႔အခါတုိင္း က်ေနာ့္ႏွလံုးသားတုိ႔ နာက်င္ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပါ..
ဒါေပမဲ့ သဲေလးကိုက်ေနာ္ခ်စ္သျဖင့္ယံုေလသည္...သဲေလးဘ၀ေလးျဖဴစင္သည္ဆိုတာ
က်ေနာ္ယံုထားျပီးျဖစ္ေလသည္..ထုိ႔ေၾကာင့္လည္းက်ေနာ္ဒုတိယႏွစ္ကတည္းကပင္
သဲေလးကိုပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည္မွာ..ခုက်ေနာ္အလုပ္သင္ဆရာ၀န္ဘ၀သို႔ပင္ ေရာက္ေနခဲ့ေလျပီ....
အခ်စ္က အရာအားလံုးကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္သည္ဟု က်ေနာ္ယံုထားသည္႔အတြက္
သဲေလးကိုလည္း က်ေနာ္ဘြဲ႔ယူျပီးလွ်င္ လက္ထပ္မည္ဟု ဖြင့္ဟေျပာဆိုျပီးျဖစ္ေလသည္...
...........................................................................................................
"မင္းသိမွာပါ...ငါ့ရဲ႔အခ်စ္ေတြဟာ..ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ..မင္းနဲ႔ေ၀းေ၀းမသြား"...
ဖုန္း ring tone ေလးက လွပစြာထြက္ေပၚလာေလသည္..ေသခ်ာသည္..ဒါသဲေလးရဲ႔ဖုန္း..
"ဟဲလို..သဲေလး..ေျပာ..ဘာကိစၥလဲ.".........
"ဟုတ္ကဲ့..ဒါေဒါက္တာ........ဖုန္းလားမသိဘူး"..
"ဟုတ္..က်ေနာ္ပါပဲ..ေျပာပါ..ဘာျဖစ္လို႔လဲမသိဘူးေနာ္"..
"ဒီမွာအမတစ္ေယာက္ဆုိင္ကယ္တုိက္လို႔...မ်က္ႏွာခို္င္းမိသြားတယ္ထင္တယ္ဗ်......
သက္ဆုိင္ရာအရာရွိေတြေတာ့ေရာက္ေနတယ္..
အဲ့ဒါအမကေဒါက္တာကိုဖုန္းဆက္ေျပာေပးပါဆုိလို"႔...
သဲေလး.သဲေလး..ဆုိင္ကယ္တုိက္တယ္ဆုိပါ့လား....ငါကလည္းဒီမွာဂ်ဴတီနဲ႔
ထြက္လို႔ကမရ...
"ဟုတ္ကဲ့..ရဲအမွဳအခင္းဆုိေတာ့ေဆးရံုၾကီးေရာက္မွာပါပဲ..က်ေနာ္ေဆးရံုကေနပဲ
ေစာင့္ေနပါ့မယ္လို႔ေျပာေပးပါေနာ္အစ္ကို..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"....
သဲေလးေဆးရံုေရာက္လာသည္...မ်က္ႏွာမွာလည္းပြန္႔ပဲ့ရာေတြႏွင့္..
သက္ဆုိင္ရာ ႒ာနေတြကိုျပလာျပီးသည္႔ေနာက္ ေနာက္ဆံုးမ်က္ႏွာႏွင့္
ေမးရိုး႒ာနကိုေရာက္လာေလသည္......
"ေမးရိုးက်ိဳးသြားတယ္ဗ်...အဲ့ဒါခြဲစိတ္ခန္းထဲ၀င္ျပီး ေမးရိုးကိုျပန္တည္႔ရမယ္..
သားလည္းအလုပ္သင္ဆရာ၀န္ျဖစ္ေနျပီဆိုေတာ့ ဒါေတြသိမွာပါ..
ခုအတုိက္ခံရတာသားသူငယ္ခ်င္းမလား..ခုဆရာရွင္းျပတာေတြအျပင္
သားကထပ္ရွင္းျပလုိက္ေနာ္"..
ဆရာ၀န္ၾကီးက ဓာတ္မွန္စာရြက္ကိုျပလ်က္ က်ေနာ္ႏွင့္သဲေလးကို ေသခ်ာရွင္းျပေလသည္..
"ဒါနဲ႔ ေသြးေလးေတာ့စစ္ေပးဦးေနာ္သား...ဒီလိုေမးရိုးက်ိဳးတဲ့လူနာေတြဆို
ေအ ဘီ စီ စစ္ရတာ သားလည္းသိပါတယ္"..
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာ..သိပါတယ္..ခုလိုရွင္းျပတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
ေနာက္ရက္ က်ေနာ္ျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္ေနာ္ဆရာ"....
......................................................................................................
သဲေလးေသြးစစ္ထားေသာအေျဖကို ဆရာကက်ေနာ့္ကိုေခၚျပသည္..
"သား..ေရာ့..မင္းသူငယ္ခ်င္းေသြးစစ္ထားတဲ့အေျဖ.ၾကည္႔."...
ဆရာ၀န္ၾကီးလွမ္းေပးလိုက္ေသာ အေျဖစာရြက္ကို က်ေနာ္ရိုေသစြာျဖင့္
လွမ္းယူၾကည္႔လုိက္သည္...
က်ေနာ့္မ်က္လံုးတုိ႔ ျပာရီလ်က္....ျမင္လုိက္ရသည္႔အေျဖကို မယံုခ်င္..
မ်က္စိေရွ႔မွာ ျမင္ေနရသည့္အေျဖက ရုတ္တရက္ေ၀၀ါးသြားသည္..
မ်က္ရည္ေတြ.မ်က္ရည္ေတြ၀ိုင္းလို႔ပါလား....
ဒီလိုအခ်ိန္မွာက်ေနာ္ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္မျဖစ္ခ်င္..
စာရြက္ေပၚမွာက်ေနာ္တုိ႔ဆရာ၀န္မ်ားသာသိေသာ စာလံုးတစ္လံုး...
ထိုစာလံုးေဘးမွာ...reactive တဲ့...
"ဟုတ္တယ္..သားသူငယ္ခ်င္းမွာ HIV ပိုးရွိေနျပီ.".....
က်ေနာ့္ကမာၻၾကီးလည္ေနရာမွ ရုတ္တရက္ရပ္တန္႔သြားသည္ထင္ရသည္....
က်ေနာ့္ေသြးေတြလည္းခန္းေျခာက္သြားသလို...က်ေနာ့္ႏွလံုးခုန္သံတုိ႔လည္း
ရပ္တန္႔သြားသည္...က်ေနာ့္ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း တိတ္ဆိတ္လ်က္...
ေခါင္းထဲတြင္လည္းဘာမွစဥ္းစားမရေတာ့....
က်ေနာ့္အနာဂတ္တုိ႔တစ္စစီဆြဲျဖဲခံလိုက္ရေလသည္.....
က်ေနာ္အႏွစ္ႏွစ္အလလကၾကိဳးစားခဲ့ရေသာ ဆရာ၀န္ ဘ၀....
က်ေနာ့္ကို ဆရာ၀န္ဘ၀ေရာက္ေအာင္ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးခဲ့ေသာအေမ...
က်ေနာ့္စိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ား....
အကုန္အကုန္တစ္စစီ ပ်က္စီးခဲ့ေလျပီ....
သဲေလး..သဲေလး...သဲေလးကိုက်ေနာ္ခ်စ္လြန္းသျဖင့္
သဲေလးနဲ႔က်ေနာ့္ၾကား ဘာမွအကာအရန္မရွိခဲ့....
ဒါသည္ပင္ ျပီးျပည္႔စံုသည္႔ အခ်စ္တစ္ခုုဟုက်ေနာ္ထင္ခဲ့သည္...
သဲေလးကိုက်ေနာ္ခ်စ္သည္..
ၾကားေလေသြးလွ်င္ပင္ေ၀းသည္ထင္ေသာ က်ေနာ့္အဖို႔
သဲေလးႏွင့္ခ်စ္သည္႔အခ်ိန္တုိင္း ဘယ္ေတာ့မွအကာအကြယ္မသံုးခဲ့..
ဒါကိုပဲသန္႔စင္ေသာအခ်စ္တစ္ခုဟု က်ေနာ္နားလည္ခဲ့သည္..
ဒါကိုပဲ က်ေနာ္ျမတ္ႏုိးစြာ ရူးသြပ္ခဲ့သည္..
ဒါကိုပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အခ်စ္တတ္ဆံုးလူသားအျဖစ္ ျမင္ေယာင္ေစခဲ့သည္....
ယခုထုိသန႔္စင္ေသာအခ်စ္ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယူဆထားသည္မ်ားက
ဒီအခ်ိန္မွာဘာမွအသံုးမ၀င္ခဲ့.....
က်ေနာ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲကေသြးမ်ားကို က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ေဖာက္ထုတ္ပစ္ခ်င္သည္...
အခ်စ္စြမ္းအားမ်ားကို သံုးလွ်က္ တစ္စက္မက်န္ ေဖာက္ထုတ္ပစ္ခ်င္သည္..
ယခုမူ က်ေနာ့္ကမာၻ ေမွာင္အတိက်လ်က္.......
(ဟန္နာစႏုိး)
No comments:
Post a Comment